[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wszystkich, ten jest wielki.
Lekcja o otwartości
49
Wtedy odezwał się Jan: Mistrzu, widzieliśmy kogoś, kto w
Twoje imię wygania demony i próbowaliśmy go powstrzymać,
poniewa\
nie chodzi za TobÄ… wraz z nami. 50Lecz Jezus mu od-
powiedział: Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam,
ten jest z wami.
PODRÓÅ› DO JEROZOLIMY
Jezus wobec niechęci
51
Gdy dopełniały się dni Jego przyjęcia w górze, sam skierował
swą twarz,205 by się udać do Jerozolimy. 52Wyprawił więc przed
sobą posłańców. Ci wyruszyli i przyszli do pewnej samarytańskiej
53
wioski, aby przygotować mu [miejsce]. Lecz nie przyjęli Go,
gdy\
Jego twarz była skierowana na Jerozolimę. 54Gdy zobaczyli
to uczniowie Jakub i Jan, powiedzieli: Panie, czy chcesz, byśmy
powiedzieli, aby ogień spadł z nieba i ich pochłonął? 55Lecz On
obrócił się i skarcił ich. 56Po czym poszli do innej wsi.
Zdecydowanie w naśladowaniu Jezusa
57
Gdy tak podÄ…\
ali drogą, ktoś do Niego powiedział: Pójdę za
Tobą, dokądkolwiek się udasz. 58A Jezus mu odpowiedział: Lisy
mają nory, a ptaki niebieskie gniazda, lecz Syn Człowieczy nie
ma, gdzie by głowę skłonił. 59Powiedział te\
do drugiego: Chodz

za Mną! A on na to: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrze-
bać mojego ojca. 60Odpowiedział mu: Zostaw umarłym grzebanie
ich umarłych, ty natomiast idz
i rozgłaszaj Królestwo Bo\
e.
61
Odezwał się jeszcze inny: Pójdę za Tobą, Panie, najpierw jed-
nak pozwól mi po\
egnać się z tymi, którzy są w moim domu.
62
Jezus zaś powiedział do niego: Nikt, kto przykłada rękę do płu-
ga i ogląda się na to, co [zostało] w tyle, nie jest zdatny do Króle-
stwa Bo\
ego.
Rozesłanie siedemdziesięciu dwóch posłańców
205
Hebrajski idiom, jak w 2 Krl 12,18, podkreślający zdecydowanie.
43 Pismo Z
więte
1
Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i
rozesłał ich po dwóch przed swoim obliczem do ka\
de-
10
go miasta i miejsca, gdzie sam zamierzał przyjść.
2
Mówił przy tym do nich: śniwo wprawdzie wielkie,
ale robotników mało. Uproście więc Pana \
niwa, aby wypchnÄ…Å‚
robotników na swoje \
niwo. 3Idz
cie! Oto posyłam was jak jagnię-
4
ta między wilki. Nie noście z sobą ani sakiewki ani torby, ani
5
sandałów; nikogo te\
w drodze nie pozdrawiajcie.206 Do które-
gokolwiek domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu do-
mowi. 6Jeśli będzie tam syn pokoju,207 spocznie na nim wasz po-
kój, a jeśli nie  wróci do was. 7W tym domu przebywajcie, je-
dzÄ…c i pijÄ…c to, co u nich jest; robotnik bowiem godny [jest] swo-
jej zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. 8A jeśli do jakie-
goÅ› miasta wejdziecie i przyjmÄ… was, jedzcie to, co wam podadzÄ….
9
Uzdrawiajcie w nim te\
słabych i mówcie do nich: Przybli\
yło
się do was Królestwo Bo\
e. 10Jeśli jednak wejdziecie do któregoś
miasta i nie przyjmÄ… was, wyjdz
cie na jego ulice i powiedzcie:
11
Nawet proch z waszego miasta, który nam przywarł do stóp,
strzÄ…samy wam, lecz to wiedzcie, \
e przybli\
yło się Królestwo
Bo\
e. 12Mówię wam, \
e tym Dniu l\
ej będzie Sodomie ni\
temu
miastu.
13
Biada tobie, Chorazynie, biada tobie, Betsaido; bo gdyby w
Tyrze i Sydonie stały się cuda, które dokonały się u was, dawno
14
by się opamiętały, siedząc we włosiennicy i w popiele. Lecz
Tyrowi i Sydonowi l\
ej będzie na sądzie ni\
wam. 15A ty, Kafar-
naum, czy a\
do nieba będziesz wywy\
szone? A\
do hadesu zstÄ…-
pisz!
16
Kto was słucha, Mnie słucha; kto wami gardzi  Mną gardzi. A
kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał.
206
Pozdrowienia na Wschodzie bywały czasochłonne.
207
Syn pokoju, gr. ui`o. eiv (hios eirenes): określenie syn w odniesieniu
j rh,nhj
do czegokolwiek stawiało opisaną tak osobę w pewnej relacji wobec obiek-
tu wymienionego po słowie  syn . Mo\
e to być relacja jakości, podobień-
stwa, pochodzenia, przeznaczenia etc. (H p. 587); a zatem osoba pokojowa,
chętna do przyjęcia pokoju (M).
Ewangelia według A
ukasza 44
Powrót siedemdziesięciu dwóch posłańców
17
Siedemdziesięciu dwóch wróciło z radością, donosząc: Panie, w
Twoim imieniu nawet demony są nam podległe. 18Wtedy im po-
wiedział: Widziałem, jak szatan niby błyskawica spadł z nieba.
19
Oto wyposa\
yłem was we władzę deptania po wę\
ach i skor-
pionach, i po wszelkiej mocy nieprzyjaciela, a nic wam na pewno
nie zaszkodzi. 20Lecz nie cieszcie siÄ™ z tego, \
e duchy208 sÄ… wam
podległe, cieszcie się raczej z tego, \
e wasze imiona wpisane sÄ… w
niebiosach.209
21
W tej godzinie rozweselił się w Duchu Z
więtym i powiedział:
Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, \
e zakryłeś te rzeczy
przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom!210
Tak, Ojcze, gdy\
to stało Ci się przyjemnością. 22Wszystko zosta-
Å‚o mi przekazane przez mojego Ojca i nikt nie pojmuje, kim jest
Syn, jak tylko Ojciec, i kim jest Ojciec, jak tylko Syn oraz ten,
któremu Syn zechce to objawić.
23
Na osobności zaś zwrócił się do uczniów i powiedział: Szczę-
24
śliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Mówię wam bo-
wiem, \
e wielu proroków i królów chciało zobaczyć to, co wy
widzicie, a nie zobaczyli, i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie
usłyszeli.
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie
25
I oto powstał pewien znawca Prawa. Chcąc Go wystawić na
próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby odziedziczyć
\
ycie wieczne? 26W odpowiedzi usłyszał: Co napisano w Prawie?
27
Jak czytasz? On na to: Będziesz kochał Pana, Boga swego, z
całego swojego serca, z całej swojej duszy, z całej swojej myśli i z
całej swojej siły, a swojego bliz
niego,211 jak siebie samego.212
208
Jeśli w kontekście \
ydowskim duchy nie majÄ… bli\
szego określenia, chodzi
o złe duchy.
209
Wpisane sÄ… w niebiosach: mo\
emy mieć w tym miejscu do czynienia z
tzw. divinum passivum: Bóg wpisał wasze imiona.
210
Niemowlę to równie\
człowiek dziecinny, niewinny, nie zepsuty przez
naukę, człowiek o dziecinnej prostocie (M).
211
Bliz
ni, gr. plhsi,oj (plesios), ktoÅ›, kto jest blisko, sÄ…siad; wg LXX to ktoÅ›, z
kim utrzymuje się kontakty. śydzi ograniczyli to do członków tego samego
narodu i religijnej wspólnoty, jednak 3 Mj\
19,34 obowiązek miłości roz-
45 Pismo Z
więte
28
Powiedział mu: Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz
\
ył.
29
On jednak, dla usprawiedliwienia samego siebie, zapytał Jezusa:
A kto jest moim bliz
nim? 30W nawiÄ…zaniu do tego Jezus powie-
dział: Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł
w ręce zbójców, którzy go odarli, pobili pięściami i odeszli, zo-
stawiając na wpół umarłego. 31Przypadkiem jakiś kapłan schodził
tą drogą. Gdy go zobaczył, przeszedł na drugą stronę i minął.
32
Podobnie i Lewita, gdy przyszedł na to miejsce, zobaczył go,
przeszedł na drugą stronę i minął. 33Natomiast pewien Samaryta-
nin, będąc w podró\
y, przechodził obok niego i gdy go zobaczył,
34
zlitował się. Podszedł, obanda\
ował jego rany, polał oliwą i
winem,213 potem posadził go na swoje zwierzę, zaprowadził do
35
gospody i zaopiekował się nim. Nazajutrz zaś wyciągnął dwa
denary, dał je gospodarzowi i powiedział: Zadbaj o niego, a co [ Pobierz całość w formacie PDF ]