[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ROZDZIAA
DWUNASTY
ROZDZIAA
DWUNASTY
ROZDZIAA
DWUNASTY
ROZDZIAA
DWUNASTY
ATAK OGNIOWY
ATAK OGNIOWY
ATAK OGNIOWY
ATAK OGNIOWY
1. Jest pięć sposobów atakowania ogniem. Pierwszy to palenie ludzi, drugi zapasów, trzeci wozów i
wyposażenia, czwarty składów. Piąty to używanie pocisków zapalających.
2. Aby posłużyć się ogniem, trzeba go przenieść.
3. Trzeba mieć zawsze pod ręką środki służące do zapalania ognia.
4. Do podpalania trzeba wybrać stosowną porę i odpowiedni dzień.
5. Stosowna pora to susza i upał. Dzień jest odpowiedni, kiedy księżyc stoi w gwiazdozbiorach Ji, Bi,
Yi albo Hen, bo w tych dniach zrywają się wiatry.
6. Trzeba wybierać jeden z pięciu rodzajów ataku ogniowego zależnie od zmieniających się warun-
kĂłw.
7. Kiedy ogień wybuchł we wrogim obozie, trzeba go czym prędzej podtrzymać z zewnątrz. Ale jeśli
u nieprzyjaciela panuje spokój, nie śpiesz się i nie atakuj go.
8. Gdy pożar sięgnął szczytu, ruszaj za nim, jeżeli możesz. Jeżeli nie możesz, nie ruszaj się.
9. Jeżeli można obóz nieprzyjacielski podpalić z zewnątrz, nie czekaj, aż dostaniesz się do środka,
tylko wybierz odpowiedni czas i podpalaj.
10. Kiedy podpala się z wiatrem, nie atakuj pod wiatr.
11. Kiedy wiatr ciągle wieje w dzień, w nocy ucichnie.
12. Armia musi znać pięć rodzajów ataku ogniowego i stale się ich wystrzegać.
13. Kto pomaga sobie w ataku ogniem, jest bystry, kto pomaga sobie powodzią, jest mocny.
14. Woda może odgrodzić wroga, ale nie zniszczy jego zapasów i wyposażenia.
15. Zwyciężyć w bitwie i osiągnąć swój cel, a póz
niej osiągnięcia tego nie wykorzystać, to dopiero klę-
ska. Jej nazwa brzmi: marnotrawstwo przez opieszałość.
16. Toteż mówi się: rozumy władca przewidująco rozważa sytuację, zanim rozpocznie wojnę, a dobry
wódz tę sytuację w pełni wykorzystuje.
17. Jeśli państwo nie odniesie korzyści, nie ruszaj do walki. Jeżeli nie jesteś pewien zwycięstwa, nie
wyprowadzaj wojska. Jeśli nie jesteś zagrożony, nie wszczynaj bitwy.
18. Władca nie może rozpętać wojny, bo się zezłościł. Wódz nie może rozpętać bitwy, bo się obraził.
Ruszaj do walki tylko jeśli na tym skorzystasz, inaczej nie rób tego. Gniew ostygnie, obraza przej-
dzie, ale zniszczone państwo się nie odrodzi, a zabici nie wrócą do życia.
 SZTUKA WOJNY Sun Tzu strona 23 z 25
19. Dlatego światły władca jest ostrożny, jeśli chodzi o wojnę, a dobry wódz nie działa pochopnie. Tak
się zachowuje byt państwa i całość wojsk.
ROZDZIAA
TRZYNASTY
ROZDZIAA
TRZYNASTY
ROZDZIAA
TRZYNASTY
ROZDZIAA
TRZYNASTY
SZPIEGOSTWO
SZPIEGOSTWO
SZPIEGOSTWO
SZPIEGOSTWO
1. Kiedy wystawiono armię w sile stu tysięcy i wysłano ją na wojnę w odległości tysiąca li, wydatki
ponoszone przez naród oraz nakłady ze skarbu wyniosą po tysiąc sztuk złota dziennie. Będzie
trwał ciągły niepokój w kraju i za granicą, na drogach ludzie wyczerpani przez obowiązek przewo-
zu, sprawy siedmiuset tysięcy domostw w rozsypce.
2. Dwie armie mogą przeciwstawiać się sobie całe lata, żeby rozstrzygnąć o zwycięstwie w jednym
dniu bitwy. Jeżeli skąpy dowódca pożałuje tytułów, zaszczytów i paruset sztuk złota na wykrycie,
jaka jest sytuacja wroga, to z jego strony szczyt nieludzkości. Ktoś taki nie jest wodzem godnym
swych żołnierzy, podporą dla władcy ani panem zwycięstwa.
3. Z
wiatły władca i mądry dowódca, ilekroć ruszą się, zwyciężają wroga. A przewyższają zwykłych
ludzi tym, że wszystko wiedzą zawczasu.
4. Tego, że się wie zawczasu, nie można uzyskać od duchów ani bóstw, ani z podobieństwa do prze-
szłości, ani z gwiezdnych wyliczeń. Można to uzyskać tylko od ludzi, którzy znają sytuację wroga.
Do tego potrzeba szpiegĂłw.
5. Jest pięć rodzajów szpiegów: miejscowi, wewnętrzni, podwójni, przeznaczeni na śmierć i przeży-
cie.
6. Kiedy działa równocześnie te pięć rodzajów szpiega, nikt nie zna ich sposobów działania. Nazywa
się ich boskim kłębkiem. Dla władcy to istny skarb.
7. Miejscowi szpiedzy to zatrudniani przez nas mieszkańcy obcego kraju.
8. Wewnętrzni szpiedzy to zatrudniani przez nas urzędnicy obcego państwa.
9. PodwĂłjnymi szpiegami nazywamy nieprzyjacielskich szpiegĂłw, ktĂłrych my zatrudniamy.
10. Szpiegami na śmierć nazywamy tych, którym umyślnie dostarczamy fałszywych wiadomości, po
czym ich ujawniamy i oni je przekazują wrogowi.
11. Szpieg na przeżycie to taki, który wraca od nieprzyjaciela z wiadomością.
12. Ze wszystkich ludzi bliskich dowĂłdztwu Ĺźaden nie jest z nim w bardziej poufnych stosunkach ni-
żeli szpieg. Ze wszystkich nagród najbardziej hojne są te, które wypłaca się szpiegom. Pośród
wszystkich spraw nie ma bardziej tajnych niż te, które dotyczą szpiegostwa.
13. Kto nie zalicza się do najmądrzejszych, nie może używać szpiegów. Kto nie należy do najbardziej
ludzkich i sprawiedliwych, nie może się posługiwać szpiegami. A kto nie jest wrażliwy i bystry, nie
dowie się od nich prawdy.
 SZTUKA WOJNY Sun Tzu strona 24 z 25
14. Delikatna to sprawa! Delikatna! Nie ma takiej rzeczy, w której nie dałoby się użyć szpiegostwa.
15. Ale jeżeli okaże się, że plany dotyczące tajnych operacji zostały przedwcześnie ujawnione, należy
zabić szpiega i wszystkich, z którymi o tym rozmawiał.
16. W ogóle czy chodzi o wojska, na które chcemy uderzyć, czy o warowne miasto, które chcemy zdo-
być, czy ludzi, których chcemy uśmiercić, najpierw trzeba poznać tożsamość dowódcy garnizonu,
jego sztabu, domownikĂłw, doradcĂłw, odz
wiernych i strażników. Trzeba wysyłać szpiegów, aby się
tego dowiedzieć.
17. Ważne jest wykrywanie, kogo wróg do nas przysłał jako szpiegów. Trzeba ich przekupić, aby prze-
szli na naszą służbę. Należy dać im odpowiednie polecenia i odesłać. Tak pozyskuje się i używa
podwĂłjnych szpiegĂłw.
18. Przez podwójnego szpiega można pozyskiwać i zatrudniać szpiegów miejscowych i wewnętrznych.
19. Tym sposobem można się też dowiedzieć, w jakie fałszywe wiadomości zaopatrzyć naszego
szpiega przeznaczonego na śmieć, aby je przekazał wrogowi.
20. Również tym sposobem wyprawić można we właściwym czasie i z odpowiedni poleceniem szpiega
przeznaczonego na przeĹźycie.
21. Władca musi być dokładnie powiadomiony o działaniach szpiegów wszystkich pięciu rodzajów. A
poniewaĹź w uzyskiwaniu tej wiedzy o nieprzyjacielu najwaĹźniejszy jest podwĂłjny szpieg, naleĹźy
okazywać mu szczególną hojność.
22. Za dawnych czasów cesarstwo Yin zawdzięczało swój rozkwit temu Yi Zhi, który przedtem służył
państwu Xia. Podobnie Lü Ya, poprzednio będący w słuĹźbie Yin, bardzo się przyczynił do rozkwitu
dynastii Zhou.
23. Dlatego tylko światły władca i wybitny dowódca, umiejący dobierać sobie szpiegów spośród ludzi
najrozumniejszych, mogą dzięki temu okazywać rzeczy wielkich. Tajne działania są szczególnie
istotne na wojnie. Na nich opierają się wszystkie posunięcia i ruchy wojsk.
 SZTUKA WOJNY Sun Tzu strona 25 z 25 [ Pobierz całość w formacie PDF ]