[ Pobierz całość w formacie PDF ]

nareszcie zabrać się do pracy. Zwłaszcza że powoli zaczynała  czuć muzykę Mirage. W jej głowie pojawiły się
pierwsze obrazy związane z piosenką  Wczorajsza miłość . Włączyła magnetofon. Usadowiła się wygodnie w
fotelu i zamknęła oczy. Mimo wysiłków nie mogła zapomnieć o Kyle u. Czyżby miał się zachować tak jak
mężczyzna z piosenki?
Z drugiej strony, czy ktoś z jego reputacją i pieniędzmi był w stanie kochać tak mocno jak ona? Zakryła dłońmi
zmęczoną twarz i potrząsnęła głową. Gdyby sprzedała firmę, stałaby się podwładną Kyle a. Podzieliłaby los tylu
sekretarek i asystentek... Nowy szef pewnie szybko by się znudził zabawką... Czy umiałaby się wówczas pozbierać
jak bohater  Wczorajszej miłości ?
Te myśli nie dawały jej spokoju aż do ostatnich taktów utworu. Potem wyłączyła magnetofon i przewinęła kasetę.
Jej mózg pracował Jak maszyna. Nareszcie znalazła to, o co chodziło. Miała pomysł na teledysk! Zaczęła szybko
34
notować. Długopis migał po papierze. Skończyła wraz z ostatnią skargą bohatera. Jednocześnie w jej pokoju poja-
wiła się Jane, niosąc tacę z dwiema filiżankami parującej kawy.
- Przepraszam, pukałam, ale nie słyszałaś - powiedziała stawiając kawę na biurku. - Mirage?
Maren skinęła głową i sięgnęła po filiżankę. Nawet nie musiała pytać Jane o samopoczucie. Cienie pod oczami
świadczyły same za siebie.
- Tak. Piosenka pod tytułem  Wczorajsza miłość . Ma wyjść na singlu jako zapowiedz
ich nowego albumu.
Sekretarka wyciągnęła rękę.
- Lepiej się wstrzymaj. Z tego, co wiem, nikt ze Sterling Recordings nie podpisał z nami umowy.
Maren uśmiechnęła się tajemniczo i otworzyła usta. Jane ubiegła ją.
- Nic nie mów! Sama zgadnę... Kyle Sterling padł ci do stóp, przyznał się do winy i poprosił o rękę!
Obie spojrzały sobie w oczy i roześmiały się głośno.
- No. może niezupełnie... W każdym razie nie musimy się martwić o umowy.
- Twoja słynna sztuka perswazji - skomentowała Jane.
- Raczej racjonalny kompromis - westchnęła Maren. - Na szczęście nie narzekamy jeszcze na brak pracy.
Jane wyjęła z kieszeni paczkę papierosów.
- Mam nadzieję, że Joey Righteous jest pierwszy na liście - mruknęła wyciągając pierwszego papierosa. - Ten
dzieciak po prostu szaleje.
Na jej twarzy pojawił się wyraz oczekiwania. Powoli wydmuchiwała dym w stronę szumiącego wentylatora.
Wiedziała, że Maren nie lubi dymu.
- Niestety. Joey będzie musiał trochę poczekać. Zaczynamy od nowych piosenek Mirage - wyjaśniła patrząc z
niepokojem na Jane.
- Joey zwariuje...
- Nie pierwszy i nie ostatni raz.
Dziewczyna zachichotała i potrząsnęła jasną grzywką.
- Tak, masz racjÄ™.
Maren dopiła kawę i odstawiła filiżankę. W jej dłoni znowu pojawił się długopis. Czekała ją jeszcze osobista
rozmowa z Jane. Mimo że uważała ją za przyjaciółkę, ich stosunki zmieniły się nieco, od kiedy przejęła Festival
Productions. Teraz zastanawiała się, czy załatwić całą sprawę teraz, czy też odłożyć ją na póz
niej.
- Czy pojawił się już ktoś z produkcji?
Sekretarka pokręciła głową, wypuszczając kłąb szarego dymu.
- Jeszcze nie. Dzwonił Ted. Mówił, że pomaga przy ostatnim teledysku Mitzi Danner. W tytule jest załamanie,
nerwica, albo coś równie optymistycznego.
-  Złamane serce - podsunęła Maren.
- O, właśnie!
- Czyżby pojawiły się jakieś problemy? Myślałam, że to dawno skończone.
Skrzywiła się. Nie miała ochoty na kontakty z Mitzi Danner, powszechnie znanej z nieprzyjemnego sposobu
bycia i ostrego języka.
- Było skończone...
- Więc co się u licha stało?
Jane uśmiechnęła się blado.
- A jak myślisz?
Przez głowę Maren zaczęty przewijać się ponure myśli: zła synchronizacja, prześwietlony film, a mo że problemy
z ekspozycjÄ… biustu piosenkarki?
- Nie mam najmniejszego pojęcia. Może raczysz mnie oświecić.
Sekretarka machnęła ręką, jakby chciała zbagatelizować problem.
- Och, to nic wielkiego... Nie wiem, czy pamiętasz, że ostatnie sceny miały być kręcone na tle zachodzącego
słońca?
Maren skinęła głową.
- Mitzi oczywiście się spóz
niła i zdjęcia wyszły za ciemne. Kiedy Ted to zobaczył, zaproponował nakręcenie ich
na nowo.
- Współczuję mu.
- Twierdził, że Mitzi nareszcie była przekonująca jako gniewna kochanka.
Wymieniły porozumiewawcze uśmiechy.
- Dobre i to - westchnęła Maren. - Mam nadzieję, że tym razem wszystko jest w porządku. Inaczej w następnych
poprawkach Mitzi będzie jak prawdziwa tygrysica.
- Ted właśnie to sprawdza - wyjaśniła Jane. - Przyznaj się, że nigdy jej nie lubiłaś - dodała po chwili.
Maren przypomniała sobie piosenkarkę w długiej wieczorowej sukni przy basenie w jej posiadłości. Któż wtedy
przy niej stał? Kyle?
- No cóż, to wspaniała artystka.
35
- Nie o tym mówimy.
- Jest dobrÄ… klientkÄ…. Bardzo dobrze pracuje mi siÄ™ z jej nagraniami.
- Ale nie z niÄ….
- Jest może trochę obcesowa...
- I ma niewyparzoną gębę - dodała Jane.
Zdusiła niedopałek papierosa w popielniczce i usiłowała wstać, ale nagle pobladła i opadła bez sił na krzesło.
- Dobrze siÄ™ czujesz?
Twarz Jane wykrzywiła się w bolesnym grymasie.
- Lekarz mówił, że to przejdzie.
- A co... z...
Sekretarka uśmiechnęła się z trudem.
- Tak jak było do przewidzenia.
- To znaczy?
- Dziecko urodzi się na początku listopada - wyznała w końcu.
- Ależ to cudownie! - Maren klasnęła w dłonie. - Mówiłaś Jacobowi?
Jane wzięła głęboki oddech.
- Nie - powiedziała. - Ale pogadam z nim... dzisiaj albo jutro. Ostatnio nie jest w zbyt dobrym nastroju. Muszę
zaczekać na odpowiedni moment.
- Zobaczysz, że dobrze to przyjmie.
- WÄ…tpiÄ™.
Jane zacisnęła usta. Przez moment walczyła ze łzami. Jej naprężone plecy lekko drżały. Po chwili jednak
uspokoiła się na tyle, żeby kontynuować rozmowę.
- Powiedz lepiej, jak ci poszło ze Sterlingiem.
- Cóż, musiałam użyć mojej słynnej sztuki perswazji - zażartowała Maren. [ Pobierz całość w formacie PDF ]