[ Pobierz całość w formacie PDF ]
U ciotki nie mogę tego zrobić. W ciągu dnia muszę ustępować łóżko jej
córce, która pracuje nocami w domu starców. Poza tym przez cały dzień biega
po mieszkaniu czwórka małych dzieci.
Miałem na myśli kilkudniowy odpoczynek w miejscowym szpitalu. Mieliby cię
wtedy pod kontrolą i mogliby sprawdzić, w którym jesteś miesiącu ciąży. Co ty
na to?
Dziewczyna zaczęła powściągliwie protestować, ale w końcu wyraziła zgodę.
Ostatnie miesiące musiały być dla niej bardzo wyczerpujące, pomyślał Lachlan.
Mówisz, że masz ciotkę, która przyjęła cię pod swój dach. A co
z chłopakiem?
Lindsay zamrugała, starając się powstrzymać łzy.
On& jest w szpitalu. Miał wypadek.
Czy wie o dziecku?
Oczywiście, że tak. Wyciągnęła brudną chusteczkę i wytarła nos. Splotła
dłonie i spojrzała ze smutkiem na Lachlana, który uśmiechnął się do niej
pokrzepiajÄ…co.
Co mu się stało? W którym jest szpitalu?
Spadł z dachu i& poważnie się zranił. Otarła łzy i wyszeptała:
Mieszkaliśmy razem, a tydzień temu on był z przyjacielem& Próbował zarobić
trochę pieniędzy i właśnie wtedy to się stało. Ja tylko słyszałam o tym wypadku
od Carla. Nie wiem, jak czuje siÄ™ Greg ani& On chyba jest w Aukaszu.
W umyśle Lachlana nagle coś zaskoczyło i wszystko zaczęło układać się
w logiczną całość.
Mówiłaś, że jak on ma na imię, Lindsay?
Greg wyszeptała. Gregory Marsh. Powiedział, że zna ludzi, w których
gospodarstwie może zdobyć ołowianą blachę i inne nadające się do sprzedaży
przedmioty. Zrobił to dla mnie i naszego dziecka. Zaszlochała spazmatycznie.
Ale teraz, z tego co wiem, może już nie żyć!
Lachlan spojrzał na nią szeroko otwartymi ze zdumienia oczami.
No, no, cóż za zbieg okoliczności! rzekł z uśmiechem. Mam dla ciebie
dobre wiadomości. Greg żyje, choć jest poważnie ranny. Poproszę moją
koleżankę, doktor Lennox, żeby tu przyszła, bo może mieć więcej informacji na
jego temat. Tak się złożyło, że oboje byliśmy na miejscu wypadku.
Lindsay patrzyła na niego w osłupieniu.
Co pan ma na myśli, mówiąc: oboje byliśmy na miejscu wypadku ? spytała
łamiącym się głosem.
To, że doszło do niego po drugiej stronie tego podwórza, w stodole. Na
szczęście usłyszeliśmy, jak twój chłopak pada na klepisko i przyszliśmy mu
z pomocÄ….
Podniósł słuchawkę wewnętrznego telefonu i poprosił Christę, by na chwilę
przyszła do jego gabinetu.
Nic z tego nie rozumiem szepnęła Lindsay, potrząsając głową. Myślałam,
że on idzie do handlarza złomem. Rzecz w tym, że sama nie mogłam wrócić do
opuszczonej rudery, w której mieszkaliśmy, więc poszłam do ciotki, a ona mnie
przyjęła. Ale kiedy Greg wyjdzie ze szpitala, nie będzie wiedział, gdzie jestem.
Pomyśli, że dałam nogę. Spojrzała posępnie na Lachlana.
Nigdy nie wiadomo zaczął Lachlan, chcąc podnieść ją na duchu. Możemy
załatwić ci miejsce w tym samym szpitalu.
W tym momencie do pokoju weszła Christa.
W czym mogę pomóc? spytała.
Nie miała już na sobie płaszcza, tylko kostium z obcisłą spódnicą
i dopasowanym żakietem, który podkreślał jej krągłości. Kasztanowe włosy były
ułożone w schludny kok. Wyglądała kompetentnie i niezwykle atrakcyjnie.
Na jej widok serce Lachlana gwałtownie zabiło. Wciągnął głęboko powietrze,
chcąc się uspokoić.
Cóż to za atrakcyjna kobieta! pomyślał. Nie przywykł do tego, żeby jakaś
dziewczyna rozpraszała go w pracy. Musi wziąć się w garść.
Ach, witam panią doktor powiedział z ożywieniem. To jest Lindsay Cooper,
a to doktor Lennox. Tak jak ci mówiłem, ona i ja byliśmy na miejscu wypadku
twojego chłopaka.
Odwrócił się do Christy i przedstawił jej sytuację dziewczyny, po czym dodał:
Uważam, że Lindsay powinna kilka dni odpocząć i być pod obserwacją. Ma
nieco podwyższone ciśnienie i wyrazne objawy niedoboru żelaza. Czy myślisz,
że jest jakaś szansa, aby umieścić ją w szpitalu Zwiętego Aukasza, gdzie leży jej
chłopak?
Zrobię co w mojej mocy odparła Christa, uśmiechając się do zaniepokojonej
dziewczyny. Więc Greg jest twoim chłopakiem.
Chciałabym go zobaczyć wyjąkała łamiącym się głosem Lindsay. Nie
miałam pojęcia, co zaszło. Dopiero następnego dnia Carl powiedział mi o tym
wypadku&
Biedactwo, pomyślała Christa ze współczuciem. Wydaje się bardzo
wyczerpana i przygnębiona.
Mogę ci powiedzieć, że Greg robi znaczne postępy. Ma pęknięty jeden lub
dwa kręgi i złamaną nogę, ale na szczęście te obrażenia są uleczalne, choć to
trochę potrwa. Spojrzała na Lachlana i dodała: Zaraz zadzwonię do doktora
Fostera, specjalisty ginekologa, i poproszę, żeby przyjęli Lindsay do Aukasza.
Proszę nie mówić moim rodzicom, gdzie jestem. I tak ich nie obchodzę.
Narobiliby tylko kłopotów mnie i mojemu dziecku.
Nic nie powiemy twoim rodzicom, jeśli tego nie chcesz obiecał Lachlan,
uśmiechając się do niej i klepiąc ją w ramię, by dodać jej otuchy. Ale dla dobra
twojego dziecka pozwól sobie pomóc. Poproszę pielęgniarkę, żeby zaprowadziła
cię do pokoju badań, a my zaraz tam przyjdziemy.
Po kilku minutach Sarah Duthey pomogła Lindsay położyć się na łóżku. Stała
z boku, kiedy Lachlan delikatnie obmacywał duży twardy brzuch dziewczyny,
przez cały czas do niej mówiąc.
Po chwili stwierdził, że napięcie jej mięśni stopniowo ustępuje, a zaciśnięte
pięści się rozluzniają.
Teraz spróbuję się zorientować, który to mniej więcej miesiąc ciąży
oznajmił łagodnym tonem. W chwili obecnej dziecko czuje się dobrze, ale
pielęgniarka pobierze ci krew, żebyśmy mogli przeprowadzić kilka badań. Czy
chcesz mieć chłopca czy dziewczynkę?
Na twarzy Lindsay pojawił się cień uśmiechu.
Jest mi wszystko jedno pod warunkiem, że nie będzie to ogrodowy krasnal!
Christa, Lachlan i Sarah wybuchnęli głośnym śmiechem.
Ona zaczęła nam ufać, pomyślała Christa.
Wiesz, Lindsay, myślę, że najprawdopodobniej jesteś w siódmym albo ósmym
miesiącu ciąży. To oznacza, że mamy wystarczająco dużo czasu, aby uzupełnić
poziom żelaza i porządnie cię utuczyć oznajmił Lachlan z przewrotnym
uśmiechem.
Lindsay podparła się na łokciach.
Więc co mam teraz robić? spytała.
Wezwiemy karetkę, która zabierze cię do szpitala, gdzie będziesz mogła
porządnie się wyspać.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]