[ Pobierz całość w formacie PDF ]

raz omal w ten sam sposób nie pozbawił życia innej osoby, mówię o sobie, podjął się
także i trzeciego zamachu. Ten, kto robił bombę, na pewno jest myśliwym. Skoro więc
będzie do niego pasowała i marynarka, postawimy mu zarzut popełnienia trzech
zbrodni. Jeżeli nie zabił Stojanowskiego, od razu nam wskaże mordercę. To duża
różnica być oskarżonym o dwa nieudane zamachy czy o dokonane zabójstwo.
Solidarność gangu pryska w więzieniu. Mniejsze płotki zaczną śpiewać, chcąc się
wykręcić paru latami więzienia, a nie dożywociem czy  czapą . Grunt żebyśmy
położyli rękę na całości. Potem już wyłuskamy właściwego sprawcę. O to jestem
zupełnie spokojny.
Co dziś robi Szymanek?
Posłałem go do centrali handlowej importującej do Polski chemikalia. Muszę przede
wszystkim ustalić, ile tego zeosilu sprowadzamy do kraju, kto i w jakich ilościach go
kupuje oraz do czego się tego produktu używa. A także czy jest on w powszechnej
sprzedaży. Bez takiego rozeznania rynku nie dowiemy się, dokąd ten biały proszek
przecieka.
No, dobrze - zgodził się pułkownik. - Prowadz
cie śledztwo nadal w tym kierunku.
Zobaczymy, co z tego wyjdzie. Bądz
cie nadal ostrożni i nie spłoszcie przestępcy przed
czasem. A uwaĹźaj na siebie.
Teraz to już nie ma znaczenia - uśmiechnął się porucznik. - Przecież w tej chwili
sprawą może się zajmować ktoś inny. Decydujące było skojarzenie rozsypanego
worka zeosilu z zabiciem Stojanowskiego.
 Ale morderca nie wie o tym, że już powiązałeś te dwa zdarzenia. Jemu ciągle może się
zdawać, że jeszcze nie dokonałeś swojego odkrycia, względnie nie podzieliłeś się z
nami - tą tajemnicą. Nie mam zbyt wielu oficerów do pracy i nie chcę w głupi sposób
tracić jednego z nich
Podporucznik Szymanek wrócił z centrali importowej z notesem pełnym notatek. Na
dobrą sprawę mógłby teraz zostać ekspertem w dziedzinie importu artykułów chemicznych
dla zaopatrzenia przemysłu kosmetycznego, budowlanego i gumowego.
Zeosil - wyjaśniał podporucznik swojemu przyjacielowi - ma bardzo wszechstronne
zastosowanie. Jest to bardzo drobno mielony rodzaj kwarcu z pewnymi dodatkami,
które naturalnie stanowią tajemnicę producenta. Zeosil to nazwa francuska. Podobny
produkt wytwarzają także inne państwa. Między innymi Stany Zjednoczone,
Hiszpania, Włochy. W krajach socjalistycznych produkuje się go w Związku
Radzieckim i w Czechosłowacji, jednakże oba te państwa nie są eksporterami; ich
produkcja zaledwie zaspokaja własne potrzeby. Również w Polsce wytwarza się coś
podobnego, ale w niewielkiej ilości i w dużo gorszym gatunku. Po prostu Polska, tak
bogata w najrozmaitsze skarby mineralne, nie ma odpowiednich złóż kwarcu. Nasz
rynek zaopatruje się prawie wyłącznie we Francji. Wynika to z długoletnich umów
handlowych zawartych między naszymi państwami. Koloru zeosilu ci nie opisuję -
dokończył złośliwie Szymanek - bo go nie tylko widziałeś, ale zdaje się nawet
próbowałeś. Ci z centrali twierdzą, że jest bez smaku, ale ty może masz inne zdanie?
Przestań się wygłupiać. Do czego służy ten zeosil?
Ma wprost wszechstronne zastosowanie. Jego główną zaletą jest nieznaczna
przylepność. Naturalnie w stanie silnie sproszkowanym. Dużo mniejsza niż na
przykład mąki czy cementu. Dzięki temu przedmioty czy też masy zawierające zeosil
są bardzo śliskie i bardzo dobrze się rozsmarowują. W przemyśle budowlanym, a
również w odlewnictwie, płyny do smarowania form są tym lepsze, im większy
procent zawierają białego proszku. W przemyśle kosmetycznym jest to samo z
pudrami i kremami. Kiedy nie znano zeosilu, ten sam skutek osiągano za pomocą
związków cynku, ale one niekorzystnie działały na cerę, zeosil natomiast jest
związkiem całkowicie obojętnym dla zdrowia człowieka. Poza tym stosuje się go
także w przemyśle gumowym. Jakością przewyższa talk, którym przesypuje się
przedmioty gumowe, aby się nie sklejały i nie pękały. Z kolei przemysł zabawkarski i
przemysł farbiarski korzystają z tego sproszkowanego kwarcu...
Kto go kupuje?
Zapotrzebowanie jest wielokrotnie większe niż nasze możliwości importowe. Stąd
zainteresowanie produkcją antyimportową, której jest niewiele i która jest niższa
gatunkowo. Przemysł prywatny i rzemiosło właściwie prawie wcale nie otrzymują
zeosilu. Jedynie jakieś jego odpady.
Jak to odpady?
No, zdarza się, że transport zamoknie, skawali się czy też zabrudzi. Państwowemu
przemysłowi kosmetycznemu, który musi do produkcji kremów i pudrów używać
chemicznie czystych surowców, nie opłaca się prowadzić skomplikowanych procesów
usuwania zanieczyszczeń. Właśnie takie  zepsute partie dostają się na rynek. Pewne
niewielkie ilości zeosilu są również sprowadzane w ramach działalności  Pewexu .
Czasami za dewizy centrala chemiczna odstępuje trochę zeosilu zakładom
kosmetycznym.
Z tego wynika - stwierdził porucznik - że biały proszek jest produktem ogromnie
poszukiwanym i można go bez trudu sprzedać na wolnym rynku? Musimy sprawdzić,
czy rzeczywiście zeosil tam się pojawia i w jakiej cenie.
Znowu na Trasie Toruńskiej
- Wybrałem panu porucznikowi - powiedział inżynier Janusz Adamczyk, witając
Andrzeja Ciesielskiego - dwóch ludzi. Jednym z nich jest Stanisław Niwiński, doskonały
specjalista od betonowania. Pracował ze Stojanowskim jeszcze na Trasie A
azienkowskiej i
razem przenieśli się tutaj. Jako drugiego proponuję Kazimierza Fajęckiego od stawiania
szalunków. Jeśli pan chce, znajdziemy i innych fachowców, ale ci dwaj mieli chyba najwięcej
do czynienia z Zygmuntem i cieszyli się jego dużym zaufaniem. Niejednokrotnie mój
tragicznie zmarły przyjaciel powoływał się na opinię tych ludzi, zwłaszcza Fajęckiego.
Czy pan inżynier uprzedził ich o moim przybyciu tutaj?
 Tak. Wiedzą o tym. Prosiłem oczywiście, aby tego zbytnio nie rozgłaszali. Wywołanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]